Stel je voor: een oneindige ruimte gevuld met kleine wolken van bananen. Als sciencefictionliefhebber zou je denken dat dit een absurd idee is, maar de waarheid is dat deze onzichtbare bananenwolken echt bestaan.

Deze wolken worden ook wel ‘moleculaire wolken’ genoemd en zijn enorme verzamelingen van gas en stof in de ruimte. Ze zijn zo groot dat ze wel honderden lichtjaren in diameter kunnen zijn en bevatten genoeg materie om duizenden sterren te vormen.

Maar waarom noemen we ze dan bananenwolken? Deze wolken zijn gemaakt van waterstof-, helium- en koolstofmoleculen en hebben een karakteristieke gele kleur. Dit komt door de aanwezigheid van koolstof, wat ook in bananen zit. Daarnaast hebben ze vaak een langwerpige vorm, waardoor ze doen denken aan bananen.

Deze onzichtbare bananenwolken zijn van groot belang voor de vorming van sterren en planeten. Door de zwaartekracht trekken de gas- en stofdeeltjes samen en vormen ze dichtere gebieden in de wolken. Deze gebieden worden zo zwaar dat ze beginnen te gloeien en uiteindelijk uitgroeien tot een ster. De overgebleven materie rond de ster vormt planeten en manen.

Daarnaast dienen moleculaire wolken als ‘voedingsbodem’ voor bestaande sterren. Wanneer een ster aan het einde van zijn leven komt, spuwt hij zijn buitenste lagen uit in de ruimte. Deze lagen kunnen vervolgens opgenomen worden door de nabijgelegen bananenwolken en zo opnieuw gebruikt worden voor de vorming van nieuwe sterren en planeten.

Maar niet alleen in onze eigen Melkweg zijn deze onzichtbare bananenwolken te vinden. Ook in andere sterrenstelsels zijn ze aanwezig en spelen ze een belangrijke rol in het ontstaan van het universum.

Helaas zijn deze wolken voor het blote oog niet zichtbaar, maar dankzij moderne telescopen en technologieën kunnen astronomen ze wel waarnemen. Zo heeft de Europese ruimtevaartorganisatie ESA in 2010 een kaart gemaakt van de moleculaire wolken in onze Melkweg en zijn er al meer dan 100.000 wolken geïdentificeerd.

Kortom, hoewel we de onzichtbare bananenwolken in de ruimte niet met het blote oog kunnen zien, zijn ze wel cruciaal voor het ontstaan en voortbestaan van ons universum. Wie weet wat voor andere verrassingen de ruimte nog voor ons in petto heeft. Wie weet zijn er nog meer onzichtbare ‘vruchten’ in de ruimte te vinden.